सांगू कशी फुलाचा देठास भार झाला

सांगू कशी फुलाचा देठास भार झाला;
हा बहर यौवनाचा देहास फार झाला़

आला असा पुﾥलोरा गेली झुकून फांदी;
पदरातही लपेना इतका उभार झाला़

गालावरी कळयांना उमलून रूप आले;
हा ताटवा गुलाबी वाटे तयार झाला़

अंगांग गौरकांती नाजूक मी चमेली;
शृंगारल्या उन्हाने मजला विकार झाला़

नाचे नसात ताजी ही धून लावणीची;
झंकार स्पंदनांचा तर बेसुमार झाला़

ओठात लाज आहे बोलू कसे मनाचे;
नाही कसे म्हणू मी खोटा नकार झाला़

चुकवू किती सरींचा वर्षाव हा सुगंधी;
आषाढ यौवनाचा जर जाणकार झाला़!

('तरुण भारत' 18 मार्च 1979)