मनाला सारखी डसते जगाची रीत उफराटी
मलमपट्टी वरुन करते जगाची रीत उफराटी
तिला ठाऊक आहे की स्वभावाला दवा नाही
तरी शोधीत का फिरते जगाची रीत उफराटी
प्रसादाला न तीर्थाला तुला जी बोलवत नाही
तुझ्यावर आरती रचते जगाची रीत उफराटी
तुझ्यावर प्रेम करण्याची जरी ती भोगते शिक्षा
तुझ्यावर का तरी मरते जगाची रीत उफराटी
किती ही बोलते आता तुझ्या निर्जीव फोटोशी
अबोला जन्मभर धरते जगाची रीत उफराटी
जिता आहेस जोवर तू दखल घेणार ना कोणी
कदर मेल्यावरी करते जगाची रीत उफराटी
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा