कमी झाला झमेल्यांचा जिवाला त्रास थोडासा;
घडीभर लाभला जेव्हा तुझा सहवास थोडासा.
दिवसभर रोज मरताना तुला येईल तो कामी;
सकाळी ठेव जगण्याचा मनी उल्हास थोडासा.
पुन्हा झाली चुकी माझी, पुन्हा मी फसवल्या गेलो;
पुन्हा झाला जिव्हाळ्याचा मला आभास थोडासा.
कुणाला शोधते भिरभिर नजर ओली असोशीने;
कुणाची वाट पाहे हा अखेरी श्वास थोडासा.
नको वाचू कधी पोथी, नको जाऊस तीर्थाला;
उपाशी लेकरांना तू तुझा दे घास थोडासा.
कुणाला वेढले नाही इथे तू सांग लोच्यांनी;
निमित्ते शोधुनी मित्रा, जरा तू हास थोडासा.
परीक्षा संपली कोठे अरे अद्याप सीतेची;
मला सांगू नको रामा, तुझा वनवास थोडासा.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा